Rejestracja FAQ Użytkownicy Szukaj Forum Nasze projekty w ,,Orange dla Ziemi

Forum Nasze projekty w ,,Orange dla Ziemi" Strona Główna » Parki Narodowe » Kampinoski Park Narodowy
Napisz nowy temat  Odpowiedz do tematu Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat 
Kampinoski Park Narodowy
PostWysłany: Pon 16:07, 22 Sty 2007
Malyszomanka (Aga)

 
Dołączył: 22 Sty 2007
Posty: 17
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5


Źródło: oficjalna strona KPN: [link widoczny dla zalogowanych]


Cytat:
Idea utworzenia Parku powstała w latach dwudziestych XX w. W latach trzydziestych powstają w Puszczy Kampinoskiej pierwsze rezerwaty (Granica, Sieraków, Zamczysko), które obecnie są obszarami ochrony ścisłej w Kampinoskim Parku Narodowym i mają znacznie większą powierzchnię.
Kampinoski Park Narodowy utworzony został uchwałą Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1959 r. (atualna podst. prawna ochrony i funkcjonowania parku - rozporządzenie rady ministrów w sprawie KPN z dnia 25.09.1997 r. Dz U 132 poz 876). Pierwotnie zajmował prawie 40700 ha. Największe zasługi w jego utworzeniu mieli Roman i Jadwiga Kobendzowie, którzy na terenie Puszczy Kampinoskiej w latach 30-tych prowadzili szerokie badania florystyczno-fitosocjologiczne (R.Kobendza) i geomorfologiczno-geologiczne (J.Kobendzina). Aktualna powierzchnia parku wynosi 38544 ha, w tym 68 ha zajmuje Ośrodek Hodowli Żubrów im. prezydenta RP Ignacego Mościckiego w Smardzewicach k. Tomaszowa Mazowieckiego w województwie łódzkim. Pod ochroną ścisłą 4 638 ha (22 wydzielone obszary). Ustanowiona w 1977 r. strefa ochronna wokół Parku, zwana otuliną, ma powierzchnię 37 756 ha. Ponad 70% powierzchni Parku zajmują lasy. Podstawowym gatunkiem lasotwórczym jest sosna, a dominującym siedliskiem bór świeży. W krajobrazie Parku, niezwykle urozmaiconym, dominują dwa kontrastujące ze sobą elementy - wydmy i bagna.

WYDMY
są najważniejszym elementem budowy terenu Puszczy. Występują one w dwóch formach: łukowej (parabolicznej) oraz wałów wydmowych. Najczęściej spotykane są wydmy paraboliczne, o zwróconym ku wschodowi czole i ramionach wyciągniętych ku zachodowi i północnemu zachodowi.


TERENY BAGIENNE
powstały w odciętych od głównego nurtu korytach Prawisły. W zbiornikach stojących następowało odkładanie się substancji organicznej i postępował proces wypłycania się. Żyzne i wilgotne podłoże opanowywała roślinność bagienna i szuwarowa. Z ich obumarłych szczątków zaczęły tworzyć się pokłady torfu, co doprowadziło do powstania torfowisk niskich. w późniejszych okresach część z nich została opanowana przez roślinność leśną - bagienne lasy olchowe i brzozowe, reszta pozostała w stanie otwartym.
Pierwotne stosunki przyrodnicze zakłócił dopiero na przestrzeni ostatnich dwóch stuleci człowiek, przez osuszenie i zamianę bagien na łąki i pastwiska.

Szczególne, centralne położenie Puszczy Kampinoskiej zdeterminowało wykształcenie niezmiernie zróżnicowanych układów roślinnych. Zróżnicowanie to pogłębia skomplikowany system geomorfologiczny. Efektem jest mniej lub bardziej drobna mozaika siedlisk, środowisk oraz zbiorowisk roślinnych – pasów wydmowych i wydm odosobnionych, pasów bagiennych i zabagnień śródwydmowych w misach deflacyjnych, grąd na pasach bagiennych, na tarasie aluwialnym – płaskich terenów ze starorzeczami, a także skarpy pradoliny Wisły. Znane gdzie indziej sporadycznie zjawisko nakładania się na siebie elementów sąsiadujących zespołów, tu stało się powszednie, stwarzając badaczom dylemat, jak traktować takie skompleksowane zbiorowiska.

Można by przyjąć, że roślinność Puszczy Kampinoskiej jest całkowicie typowa dla jej naturalnego położenia geograficznego, gdyby nie udział, choć powierzchniowo niewielki, elementów północnych, np. sosnowego boru bagiennego i innych zespołów torfowisk wysokich oraz muraw kserotermicznych o charakterze stepowo-pontyjskim. Potwierdzeniem jest natomiast całkowity brak zbiorowisk endemicznych, podobnie jak gatunków roślin naczyniowych.

W Kampinoskim Parku Narodowym dominują lasy (ok.71 %), a wśród nich bory mieszane. Bory sosnowe są reprezentowane przez oba geograficznie zróżnicowane zespoły: goryszowy i rzadszy modrzaczkowy, na wilgotniejszych siedliskach wykształca się zespół boru trzęślicowego. Wszystkie przejawiają tendencję przekształcania się w bory mieszane świeże i wilgotne. Cechy suchego boru chrobotkowego ujawniają tylko zbiorowiska z młodym drzewostanem, najczęściej po zalesieniach przewiewanych piasków (np. na Białych Górach). Zespół ten ustępuje w miarę dojrzewania i starzenia drzewostanu. Jeszcze rzadszy jest bór bagienny, jednak niezwykle cenny ze względu na obecność chamedafne północnej Chamaedaphne calyculata, reliktu polodowcowego na najliczniejszym w Polsce stanowisku oraz subborealny charakter zespołu. Lasom liściastym prognozuje się zwiększanie powierzchni, przede wszystkim trzem postaciom wilgotnościowym grądu; większość zalesień porolnych to potencjalne siedliska i stadia inicjalne grądów. Zbiorowiska olszyn nie powiększą swych potencjalnych areałów, jedyne zmiany następują drogą sukcesji lasu, kosztem otwartych zbiorowisk wielkoturzycowych, poprzez łozowiska do zespołu olsu, a potem przekształcanie go w łęg olszowy na skutek obniżania poziomu wody. Znamienną cechą lasów Puszczy Kampinoskiej jest występowanie dąbrowy świetlistej, co na piasku wydmowym jest niezwykłą rzadkością. Możliwość wykształcenia tego najbogatszego florystycznie i jedynego kserotermicznego zespołu leśnego na stromych południowych i wschodnich stokach wydm da się wytłumaczyć skumulowaniem żyznych cząstek, zwłaszcza węglanu wapnia przez eoliczną sedymentację oraz usytuowanie bezpośrednio obok bagien i torfowisk zapewniające obfite opady poziome przez kondensację pary wodnej. Na tarasach aluwialnych Wisły i Bzury trafiają się relikty łęgów nadrzecznych: wiązowego, wierzbowego i topolowego, którego najwartościowszym fragmentem jest uroczysko Ruska Kępa przy moście modlińskim przez Wisłę.

Różnorodność roślinności poza lasem wynika ze zróżnicowania siedlisk, rozmieszczonych w drobnej mozaice. Jest więc wiele zespołów wód otwartych powierzchniowych i podwodnych, szuwarów, turzycowisk wysokich, torfowisk niskich, przejściowych, a nawet wysokich, łąk wilgotnych i świeżych, pastwisk, psiar i wrzosowisk, muraw napiaskowych i kserotermicznych oraz duża grupa zespołów chwastów polnych. W Puszczy Kampinoskiej odnotowano łącznie 118 zespołów roślinnych.

Obszar Kampinoskiego Parku Narodowego ze względu na swą specyficzną mozaikę środowisk o skrajnie odmiennych warunkach (np. żyzności i wilgotności gleby, rzeźby terenu, zbiorowisk roślinnych) stwarza dogodne warunki do życia wielu gatunkom zwierząt m.in. stanowi cenny teren lęgowy ptaków i ważne miejsce na trasie ich wędrówek.
Stan poznania fauny KPN jest niezadowalający, udokumentowanych zostało jedynie niecałe 3000 gatunków co stanowi do 20% szacowanej liczby ogólnej dla tego regionu (ok.16 000 gatunków). Wśród nich występuje 220 gatunków chronionych (lista gatunków chronionych). Najsłabiej poznana jest fauna bezkręgowa, wiele grup tych zwierząt nigdy nie było badanych. O jej potencjalnym bogactwie świadczy fakt, że wśród dotychczas zbadanych gatunków mamy: 22 gatunki zagrożone, 28 gatunków objętych ochroną prawną, 13 gatunków nowych dla nauki i 16 gatunków nowych dla Polski oraz wiele nowych dla Mazowsza.
Z powodu swej różnorodności biologicznej obszar KPN jest jedną z najważniejszych ostoi fauny niżu polskiego, został także uznany przez UNESCO za rezerwat biosfery, a przez Parlament Europejski za ostoję ptaków o randze europejskiej.

Wśród gatunków lęgowych do szczególnie cennych zaliczyć należy 2 gatunki zagrożone w skali światowej: lęgowy derkacz, prawdopodobnie lęgowa wodniczka , oraz 30 gatunków zagrożonych w znacznej części areału europejskiego: bąk, bączek, bocian biały, b. Czarny, trzmielojad, błotniak stawowy, błotniak łąkowy, orlik krzykliwy, kropiatka, zielonka, żuraw, brodziec leśny, sowa błotna, rybitwa zwyczajna, rybitwa białoczelna, zimorodek, lelek, dzięcioł czarny, dzięcioł syryjski, dzięcioł białogrzbiety, dzięcioł średni, dzięcioł zielonosiwy, skowronek borowy, świergotek polny, jarzębatka, muchołówka mała, muchołówka białoszyja, gąsiorek i ortolan.
Gromada: Ssaki, Mammalia : 52 gatunki, 65% fauny Polski, z czego 3 gatunki są efektem reintrodukcji:
• łoś Alces alces - 11.08.1951 r., przywiezione z Białorusi 2 byki, klępę i 2 łoszaki zapoczątkowały powstanie stabilnej populacji, która obecnie liczy około 115-120 osobników)
• bóbr europejski Castor fiber - w kwietniu 1980 r. wypuszczonych zostało 7 osobników (1 para starych, 1 para dwuletnich, 2 roczne samice i 1 roczny samiec) odłowionych na Pojezierzu Suwalskim. Obecnie na terenie KPN mamy 26 stanowisk bobra (szacunkowo około 80 osobników).
• ryś Lynx lynx - w grudniu 1992 r. rozpoczęto program reintrodukcji w ramach którego osobniki rysia (urodzone w ogrodach zoologicznych i bezpłatnie przekazane KPN) są po wcześniejszej aklimatyzacji w leśnej wolierze uwalniane w środowisku naturalnym. Celem programu jest stwierdzenie, czy drapieżniki urodzone i wychowane w niewoli są w stanie zaadoptować się w naturze i wypełnić niszę wielkiego drapieżnika.


Post został pochwalony 0 razy
Zobacz profil autora
PostWysłany: Pon 16:14, 22 Sty 2007
Malyszomanka (Aga)

 
Dołączył: 22 Sty 2007
Posty: 17
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5


Źródło: Wikipedia - Wolna encyklopedia : [link widoczny dla zalogowanych]

Cytat:
Kampinoski Park Narodowy, utworzony w styczniu 1959 r., jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski.Obejmuje tereny Puszczy Kampinoskiej w pradolinie Wisły, w zachodniej części Kotliny Warszawskiej. W puszczy, która jest pozostałością po Puszczy Mazowieckiej, zaczęto karczowanie polan, uprawę ziemi i budowę osad w XVII w. Osady rozrastały się w miarę powiększania areału rolnego. W XX wieku sytuacja uległa zmianie. od końca lat 70. ziemia jest wykupywana przez KPN i stopniowo zalesiana, a osadnictwo ograniczane. Na odtworzenie boru potrzeba 150 lat, by powstał najbardziej cenny drzewostan grądowy - 350 do 400 lat. Powierzchnia parku wynosi 38 544 ha, powierzchnia otuliny 37 756 ha.

Wydmy powstałe w pradolinie Wisły i obszary bagienne są najbardziej charakterystycznymi elementami tutejszego krajobrazu. Wydmy Parku uważane są za najlepiej zachowany kompleks wydm śródlądowych w skali Europy. Tak kontrastowe środowiska sprzyjają różnorodności świata roślin i zwierząt. Bagna porośnięte są roślinnością łąkową, turzycami, zaroślami i lasami bagiennymi, do których należą występujące w Parku lasy olsowe i łęgowe.
Najczęściej spotykanym w Puszczy Kampinoskiej zespołem leśnym jest kontynetalny bór sosnowy świeży. Z dębów stanowiących tu ważną domieszkę - około 10% - występują trzy gatunki, dwa rodzime: dąb szypułkowy i dąb bezszypułkowy oraz pochodzący z Ameryki dąb czerwony.
Park i dolina nieuregulowanej Wisły ze starorzeczami, piaszczystymi łachami, wyspami i zaroślami stanowią ważne miejsce bytowania wielu zwierząt. Wśród nich znajdują się gatunki przywrócone naturze: łoś - będący symbolem parku, bóbr oraz ryś.

Tereny Parku maja bogatą historię, związaną z walkami o niepodległość. Miały tu miejsce walki powstańcze w 1794 i 1863 r., walki armii "Poznań" we wrześniu 1939 r., a także walki w 1944 r. Znajdują się tu: mogiły powstańców z 1863 r., cmentarz partyzantów, cmentarz w Palmirach osób rozstrzelanych w latach 1939-1944.

Na terenie parku dozwolona jest turystyka piesza. Służą jej znakowane szlaki turystyczne o długości około 360 km oraz Kampinoski Szlak Rowerowy o długości 144,5 km.

W okresie wiosenno-letnim bardzo atrakcyjnym środkiem dojazdu na północno-zachodni skraj parku, do Wilczy Tułowskich, jest zabytkowa kolej wąskotorowa z Sochaczewa.

Obszar parku został uznany przez Parlament Europejski za ostoję ptaków o randze europejskiej. W 2000 KPN wraz z otuliną został wpisany na listę rezerwatów biosfery jako Rezerwat Biosfery "Puszcza Kampinoska". Strefę centralną rezerwatu tworzą obszary ochrony ścisłej parku, strefę buforową obszary ochrony częściowej i krajobrazowej, zaś strefą przejściową jest otulina.

Ssaki:

* łoś (od 1951 r.)
* bóbr (od 1980 r.)
* ryś (od 1992 r.)
* wydra
* kuna leśna
* lis
* jeż wschodni
* jenot
* sarna
* jeleń
* dzik
* nietoperz

Obszary ochrony ścisłej
Bagna w kwietniu
Bagna w kwietniu

* Biela
* Cyganka
* Czapliniec
* Czarna Woda
* Czerwińskie Góry
* Debły
* Granica
* Kaliszki
* Kalisko
* Karpaty
* Krzywa Góra
* Nart
* Pożary
* Przyćmień
* Roztoka
* Rybitew
* Sieraków
* Wilków
* Zaborów Leśny
* Zamczysko
* Żurawiowe

Symbol:


Post został pochwalony 0 razy
Zobacz profil autora
Kampinoski Park Narodowy
  Forum Nasze projekty w ,,Orange dla Ziemi" Strona Główna » Parki Narodowe
Możesz pisać nowe tematy
Możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)  
Strona 1 z 1  

  
  
 Napisz nowy temat  Odpowiedz do tematu  



fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © phpBB Group
Theme designed for Trushkin.net | Themes Database.
Regulamin